تبادل
لینک هوشمند
چرا روحانی حتی برنامه رقبای انتخابات ریاست جمهوری را نخواست؟
امروز شنبه دوازدهم مرداد ماه و روز آغاز دولت جدید در ایران به ریاست حجت الاسلام حسن روحانی است. وی پس از مراسم تنفیذ و تحلیف، کارش را در سمت رئیس جمهور یازدهم آغاز خواهد کرد.
به گزارش «تابناک»، اما حسن روحانی و دوستانش در این فرصت بیش از یک ماهه ای که از انتخابات ریاست جمهوری می گذرد، کابینه خود را بسته است و افکار عمومی هم کم و بیش در جریان اسامی وزرا و دست اندرکاران دولت بعد قرار گرفته اند.
نکته ای که در این میان باقی مانده اینکه منابع آگاه به تابناک گفته اند اینکه رئیس دولت یازدهم از برنامه هیچکدام از رقبای انتخاباتی خویش استفاده نکرده و حتی در حد مشورت هم از رقبای سابق خود استفاده نکرده است. منابع نزدیک به کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری به تابناک گفته اند که روحانی حتی از محمد رضا عارف کاندیدایی که کنار رفتنش زمینه پیروزی روحانی را فراهم کردمشورت نگرفته و حتی از وی برنامه هایش را نخواسته است و دیگر کاندیداهای انتخابات هم چنین وضعیتی دارند.
بر اساس این گزارش، ظاهرا رئیس جمهور منتخب، در همان حدی که دیگر کاندیداهای ریاست جمهوری خدمت وی رفته اند و تبریک گفته اند، بسنده کرده و به دلایلی خود را از مشورت آنان یا استفاده از برنامه هایشان بی نیاز دیده است.
طبیعتا این حق برای رئیس جمهور محترم محفوظ است که نخواهد از برنامه های دیگران استفاده کند و یا آنان را مورد مشورت قرار دهد.اما سیره عقلاء حکم می کند دولتی که مدعی تدبیر است،مدبرانه هر فکر و برنامه ای را برای بهبود اوضاع کشور به خدمت بگیرد و خود را از مشورت، بی نیاز نداند.
انتخابات خرداد 92، نشان داد که مردم ایران به دنبال خون تازه ای در رگ های سیاست ایرانی هستند. سیاستی که در رگ هایش خون جناح و جناح بازی لخته شده است. سیاستی که در مسیر های تک روانه دو جناح سیاسی کشور، نیروهای کارآمد و فکر های تازه از هر دو جناح قلع و قمع شده بودند. مردم می خواستند که همه توانمندی های سیاست ایرانی در اختیار کشور قرار گیرد و از این رو به سیاست فراجناحی اقبال نشان دادند.
دولت یازدهم می تواند و حق هم دارد که وزرای دولت سازندگی و فعالان حزب کارگزاران را دوباره به صحنه سیاست ایران برگرداند و دولتی کاگزارانی تشکیل دهد. این دولت اگر چه می تواند مطلوب رئیس جمهور منتخب باشد، اما آن تغییری را که مردم انتظار داشتند را محقق نخواهد کرد. آن امیدی که به استفاده از توانمندی های کشور وجود داشت را کم رنگ خواهد کرد و اولین آسیب به خود دولت وارد خواهد شد، اما در بعد کلان کشور را در سیکل معیوب جناحی بازی ناکارآمد نگاه خواهد داشت.
دولت یازدهم می تواند خود را بی نیاز از هرکسی از جمله از مشورت و برنامه همه رقبای انتخاباتی خود بداند که مشورت را نمی توان به زور به کسی غالب کرد،اما دلسوزان کشور را نگران می کند که جناح بازی های 24 سال گذشته، اسباب خسران و زیان کشور را در سال های پیش رو هم فراهم آورد. شاید این هشدار، هشداری پیش از موعد باشد، اما شاید سر چشمه بتوان بستن به بیل؛ چو پر شد نتوان بستن به پیل!
اینکه چرا دولت یازدهم از برنامه های و مشورت کسانی چون قالیباف، ولایتی، رضایی ، عارف، حداد،غرضی، جلیلی و سایرین استفاده نمی کند، طبیعتا به دلیل بی نیازی است که به برنامه های تدارک دیده این افراد و سایرین احساس کرده است! حق هم دارد. اما مردم تغییر در سیاست منجمد ایرانی می خواهند.مشخص نیست چهار سال بعد هم مطالبات در این سطح بماند!
نظرات شما عزیزان:
